بررسی اثر پارامترهای مختلف بر رفتار دیواره دیافراگمی طره ای با استفاده از تعادل حدی
تحليل تعادل حدي عليرغم كاردبرد وسيع در ژئوتكنيك و به خصوص تحليل سازه هاي نگهبان، داراي فرضيات ساده كننده زيادي بوده كه در پاره اي موارد صحت نتايج اين روش را با ترديد رو به رو مي سازد. در اين مقاله تاثير پارامتر هاي مقاومت برشي خاك (چسبندگي و زاويه اصطكاك داخلي) و عمق حفاري ديوار هاي ديافراگمي طره اي (بدون مهار) بر نتايج حاصل از تحليل هاي تعادل حدي و المان محدود، با يكديگر مقايسه گرديده است. نتايج نشان مي دهد كه روش تعادل حدي نسبت به تغيير پارامتر هاي مقاومت برشي حساس تر مي باشد. همچنين با افزايش عمق حفاري، لنگر هاي خمشي ماكزيمم وارد بر ديوار در هر دو روش افزايش مي يابد اما تاثير تغييرات عمق حفاري بر مقدار لنگر هاي خمشي به دست آمده از روش تعادل حدي بيشتر است.
ایمان گل¬پذیركارشناس ارشد خاك و پي، دانشگاه تبريز
توحيد اخلاقياستاديار دانشكده عمران، دانشگاه تبريز