اثر زاويه و محل قرارگيری مهار بر رفتار ديوارهای حائل ديافراگمی مقاوم شده با مهار در گودبرداری ها

عملکرد دیوارهای دیافراگمی متاثر از عوامل گوناگونی مانند سختی و طول مهارها، سختی نسبی خاک و دیوار، وضعیت اولیه تنش خاک و . . . می باشد. روش های رایج طراحی که بر مبنای تئوری تعادل حدی قرار دارند، این پارامترها را وارد محاسبات نمی نمایند. در این مقاله با هدف انتخاب مقادير بهينه زاويه انحراف و فواصل افقي و قائم مهار، مطالعات پارامتريك بر روي ديوارهاي ديافراگمي مهار شده انجام گرفت. به اين ترتيب تاثير اين عوامل بر تغییرشکل و لنگرهای خمشی وارد بر دیوار با استفاده از تحلیل المان محدود غیر خطی دو بعدی PLAXIS 8.2)) بررسی گرديد. مطالعات بر روي ديوار¬هاي با يك رديف مهار و مدفون در خاك ماسه¬اي، به ازاي مقادير مختلف عمق نفوذ ديوار صورت گرفته است. نتايج حاصله نشان مي دهد كه محدوده 3/0 تا 4/0 عمق حفاري ديوار، عمق بهينه قرار گيري مهار در ديوارهاي با يك رديف مهار مي باشد. همچنين مشخص گرديد كه با افزايش فاصله افقي مهار¬ها از يكديگر، تغيير مكان افقي ماكزيمم ديوار به¬طور خطي افزايش مي¬يابد.

محمود قضاوي: دانشيار، دانشكده مهندسي عمران، دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسي

ايمان گل پذير:دانشجوي دكتري، دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران